Er gebeurt niet meer zoveel bijzonders meer in mijn leven dus heb ik besloten om nu maandelijks verslag uit te brengen.

De grootste verandering deze maand is dat ik nog maar 2 keer per dag eten krijg, en dat vind ik er jammer. Ik probeer vrouwtje zover te krijgen dat ze me smiddags ook eten geeft. Maar dat is mij nog niet gelukt.

Deze maand heb ik ook een bezoek moeten brengen aan de dierenarts, nou vind ik dat niet zo erg want zij heeft lekkere koekjes. Maar de reden was: vrouwtje zag allemaal uitslag op mijn buikje, en ik had veel jeuk. Daar kreeg ik pilletjes voor en een zalfje. De zalfje is leuk joh! Mijn buikje is heerlijk gekriebeld terwijl vrouwtje het erop deed. Daarna heb ik toen vrouwtje even niet keek alles eraf proberen te likken. Doe ik ook bij vrouwtje als ze zich heeft ingesmeerd met bodylotion, lekker alles eraf likken. Vind ze niet leuk, ze gaat dan ook altijd mopperen op mij, maar ik weet dat ze het niet meent. Maar ik kan er ook niets aan doen.

Mijn baasjes hebben ook besloten om met een andere groep de vervolg cursus te volgen. Wij zijn dus weer van voor af aan begonnen. Vind ik niet zo erg. Nu kan ik showen wat ik al kan. Maar wat vooral leuk is, vrouwtje traint weer met mij. Mijn baasjes hebben ook een gesprek gehad met onze trainer Suus over wat wij hierna kunnen gaan doen. Suus heeft gezegd dat speuren waarschijnlijk iets is voor mij. Vrouwtje zei gelijk dat het haar ook wel wat lijkt, maar dat ze eerst nog de 2 andere vervolg cursussen met mij willen doen. Ik vind alles best zolang ze mij maar verwennen met lekkers. Daar wil ik best voor werken.

De meest opvallende wat deze maand is gebeurd, is de ontmoeting die ik weer heb gehad met mijn broertjes en zusjes. Op dierendag (4 oktober) is afgesproken om bij elkaar te komen bij de fokkers Jan en Mien, om de stamboom papieren op te halen.

Toen ik aan kwam werd ik al opgewacht door mijn moeder, grote zus Whitney en mijn broertje Lubbus. Dat was gaaf joh! Ik herkende gelijk iedereen. Eèn voor èèn kwamen de andere daarna ook. Alleen Senna was er niet bij jammer genoeg. Gelukkig kwamen haar baasjes wel.

Jan en Mien hadden een schuur ingericht waar alle baasjes over ons konden praten met een hapje en een drankje, en wij konden lekker buiten spelen met elkaar.

Wij zijn ook gelijk allemaal gewogen en ik was het zwaarste, grootste en slankste. Ik weeg nu 36 kilo, ben 64 cm schoft hoogte, en ben de slankste omdat ik nog het minste vacht heb. Het was heel leuk om iedereen weer te zien. De baasjes vonden het ook leuk een hebben afgesproken om te proberen weer bij elkaar te komen als we 1 jaar zijn.

Vrouwtje is deze maand niet blij met mij geweest. Ik ben namelijk erg aan het puberen, kan ik ook niets aan doen. Ik vind het momenteel erg moeilijk om te luisteren, vooral hierkomen vind ik erg moeilijk. Ik ga liever mijn neus achterna. Ik vind vrouwtjes oplossing wat minder. Dat komt erop neer dat ik minder los kom, maar zolang zij mij aan de lange lijn doet kan ik ermee leven. (ik zal wel moeten)

Gelukkig neemt vrouwtje af en toe de bal mee en dan gaan we naar een plekje waar ik wel los mag. Vind ik echt heel leuk, want vrouwtje leert mij apporteren. Het is wel moeilijk nog, maar wel leuk om samen te spelen.

Ik vind het ook leuk als we mijn vriendje Bingo tegenkomen. Bingo is een zwarte labrador. Met hem mag ik vaak spelen. Ik vind alleen dat hij wel erg hard rent, dat hou ik niet bij.

Vrouwtje is jarig geweest, was heel leuk. Er kwamen veel mensen op visite, zo kreeg ik ook veel aandacht, en een Berner als ik vind dat erg leuk.

Op de valreep van dezer maand is mij iets heeeeeeeel ergs gebeurt. Ik vind het echt heeeeeeeeel erg. Maar ik heb nu ook een follow menet zoals mijn zusje Shanai. Ik weet nu wat zij heeft door gemaakt. Verschrikkelijk. Als ik zou denken dat het zou werken zou ik in protest gaan. Maar niets werkt. Mijn baasjes doen het niet af. Ik heb al van alles geprobeerd. Zielig kijken, zomaar in een gaan liggen, noem het maar op. Baasjes kan ik er wat aan doen dat ik puber. Ik hou van mijn baasjes maar dit vind ik gemeen.

Deze maand is niet een van mijn beste maanden geweest. Ik ben veel naar de dierenarts geweest. Maar laat ik bij het begin beginnen. In het begin van de maand moest ik examen doen voor de vervolgcursus. Die heb ik verprutst. Ik ben tijdens het volgen 3 keer aan vrouwtje ontsnapt. Sorry vrouwtje. Nu weet ze waarom, maar toen niet. Ik had namelijk een wondje/ bultje in mijn nek en elke keer als mijn halsband er langs schuurde deed dat pijn. Nu heb iets veel ergers wat ik moet dragen, dat is een follow-me (wordt ook wel halti of gentle leader genoemd). Maar het komt erop neer dat ik me niet meer kan misdragen aan de riem.

Net na de examen heeft vrouwtje het bultje in mijn nek ondekt, maar omdat ze het niet vertrouwde zijn we een paar dagen later naar de dierenarts gegaan. Zij dacht dat het een onsteking was (bleek later wat anders te zijn maar daar kom ik nog wel op). Toen heeft vrouwtje terloops gezegd dat ik ook regelmatig hinkte. De dierenarts heeft mij toen helemaal na gekeken, omdat ze het niet vertrouwde wou ze foto's laten maken. Dat kon een week later.

Ik moest nuchter komen, en dat is niet fijn.Ik moest namelijk onder narcose om de foto's te laten maken, ik was namelijk te beweegelijk (hi,hi).

Toen de dierenarts mijn foto's bekeek vond ze ze er niet goed uitzien, en heeft mij doorverwezen naar een orthopeed in Emmerloord. Zij heeft mijn foto's bekeken en bleek dat ik LPC had. ( uitleg onder hoofdstuk LPC)

En een week voordat ik 10 maanden werd ben ik geopereerd.

Mijn baasjes hebben vreemde ideeën de laatste tijd. Nu hebben ze een boom in de kamer geplaatst, met notabene ballen erin. Nou zijn ballen mijn lievelings speelgoed, maar deze zien er anders uit. Ze glimmen. Ik mag niet eens uitproberen of ze leuk zijn om mee te spelen. Flauw vind je niet? Ze hebben ook een soort dorpje op de vensterbank geplaatst, op van dat wit spul. Het lijkt op sneeuw, maar voelt anders aan. Vrouwtje vind het alleen niet leuk als ik daar kwispel. Ze begint dan altijd te mopperen. Gelukkig weet ik dat ze het niet meent, alleen het schijnt dat ik dan altijd boompjes omver zwaai met mijn staart. Kan ik ook niets aan doen. Moeten ze het daar maar niet plaatsen. Het schijnt dat al die dingen voor kerst bedoelt zijn.

Wat ik wel leuk vond aan de kerst was dat ik ook kados kreeg. Van mijn baasjes kreeg ik een hele grote leren bot. In eerste instantie wist ik niet wat ik ermee aan moest , maar dat duurde niet lang. Wat ik ook leuk vond was dat ik weer mocht spelen met andere honden. Dat had mijn dierenarts gezegd. 2^e Kerstdag kreeg ik namelijk visite. Vrouwtjes beste vriendin nam haar hond mee. Een blonde labrador genaamd Atos. Onze baasjes vonden het wel een goed idee als we eerst even buiten speelden voordat we naar binnen gingen. Atos is echt een tof reutje. Het was wel apart om een andere hond in huis te hebben. De bedoeling was dat we moe zouden zijn als we naar binnen gingen. Maar de enigste moment dat we rustig waren was toen we beide een bot kregen. Als onze baasjes het even zat waren werden we beide even in onze bench gezet. Maar hoe leuk ik Atos ook vond ik was wel blij toen hij de volgende dag naar huis ging, want ik was heel moe.

In de dagen erna gebeurde er andere rare dingen, af en toe hoorde ik van die rare plofjes en fluitjes, en af en toe van die rare lichtjes in de lucht. Maar mijn baasjes reageerden er niet op, dus zal het er wel bij horen. Er zijn wel 2 dagen en 1 nacht geweest waarin er heel veel geluidjes en lichtjes waren. Het zal wel!!!!!!!

Ik snap het niet meer hoor. Eerst plaatsen ze een boom in huis, en dan doen ze van die rare ballen in, wordt ie weer weg gehaald. Vind ik wel raar hoor.

De baasjes van mijn mama zijn deze maand ook langs geweest om te zien hoe het met mij ging. Vond ik erg leuk. Vooral alle aandacht die ik kreeg. Deze keer was alle aandacht voor mij, en hoefde ik niet de aandacht te verdelen met mijn broertjes en zusjes. Volgens mij vonden hun het ook leuk om mij weer te zien.